Vandaag is het weer vrijdag en dat betekent een The Friday Five. Alleen wenste ik dat de Friday Five van deze week nooit gemaakt had moeten worden… Gister kwam het verdrietige nieuws dat een van de meest consistente en enthousiaste boekbloggers Joost van de blog NerdyGeekyFanboy plotseling is overleden. Joost was altijd enthousiast en gepassioneerd in zijn blogs. Niet alleen over boeken, maar ook over zijn andere hobby’s gamen, series, Pokémon, manga, anime en reizen, en vooral Japan. Zijn blog was een van de eerste boekenblogs die ik in 2017 ontdekte en nog steeds met plezier lees. Joost zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Dat hij er nu niet meer is is gek, bizar, niet te bevatten en een schok.
Een aantal jaar geleden was Joost de grondlegger van de tag The Friday Five. Op initiatief van Nora van de blog Geekish is er vandaag een The Friday Five ter nagedachtenis aan Joost. Ik vul deze tag in met de boeken die ik dankzij hem en zijn blog heb ontdekt. Want Joost was niet alleen wild enthousiast over De appeltaart van hoop van Sarah Moore Fitzgerald (en dat boek heb ik nog steeds niet gelezen, oeps), maar over zo ongelooflijk veel meer andere boeken. Een lijstje van vijf opstellen was daarom erg lastig. Ik heb linkjes naar zijn recensies toegevoegd, zodat jullie zelf het enthousiasme kunnen voelen.
Laat ik beginnen met De nieuweling van Taran Matharu. Een boek dat ik uit mijzelf nooit zou hebben opgepakt. Na het lezen van de recensie van Joost begon het bij mij wel te kriebelen, ik werd toch nieuwsgierig. Toch pakte ik het boek niet direct op, maar loslaten deed het mij evenmin. Het bleef aan me knagen. Uiteindelijk las ik het toch en ik heb hier absoluut geen spijt van gehad. Daarna las ik meerdere boeken van deze auteur.
Eén van de favoriete auteurs van Joost was Rick Riordan. Hij schreef vol enthousiasme over zijn boeken, waaronder Percy Jackson. Zelf heb ik pas twee boeken van Riordan gelezen, de eerste twee delen van Percy, maar ik snap zijn enthousiasme zeker. Want wat zijn dit leuke boeken!
Tot mijn grote schaamte heb ik Charlie en ik van Mark Lowery na het lezen van Joost zijn recensie gekocht, maar nog niet gelezen. Dit kan echt niet, want dit was al in 2018. En dat terwijl ik zo enorm nieuwsgierig werd door deze recensie.
De dagen van de Bluegrasliefde van Edward van de Vendel stond al hoog op mijn TBR, maar door de recensie van Joost is dit boek alleen maar hoger gekomen. Ik wil het heel snel gaan lezen.
Een blog ter nagedachtenis aan Joost zonder een boek dat zich afspeelt in Japan is ondenkbaar. Voor corona is Joost met zijn vriendin op vakantie geweest naar zijn favoriete land en hij was alweer aan het nadenken over een nieuwe reis. Tokio voor altijd van Emiko Jean is een boek dat zich grotendeels afspeelt in Japan, maar wat zo veel meer is dan een prinsessenverhaaltje. Wederom twijfelde ik over dit boek en wederom was het de recensie van Joost die mij over de streep trok.
Ik vond dit een lastig lijstje om te maken, want ik had nog zo veel meer boeken kunnen noemen. Normaal sluit ik af met een vraag, maar dat vind ik niet gepast. Voel je vrij om te reageren hoe jij dat wilt, zolang je het maar met respect doet.
Ik wens zijn familie, zijn vriendin Rosanna, zijn vrienden en alle andere naasten veel sterkte met dit verlies. Joost, rust zacht.
1 reactie