Als er één YA boek is waar een behoorlijke hype omheen is, is het wel Twin Crowns. Dit is een samenwerking van de auteurs Catherine Doyle en Katherine Webber en beloofd een spectaculaire YA fantasy te worden. Heeft het boek deze belofte weten waar te maken?
Lees meer
Ik heb een haat-liefde verhouding met de boeken van Tahereh Mafi. De eerste delen van de “Shatter me” serie vond ik echt heel leuk, de tweede trilogie viel mij wat tegen. Haar eerdere sprookjes konden mij niet bekoren, maar haar contemporary YA Een bijna eindeloze afstand weer wel. Ik twijfelde dan ook behoorlijk over haar nieuwe boek, This Woven Kingdom. De flaptekst wist mij niet direct te overtuigen, maar toch werd ik nieuwsgierig. Ik besloot gewoon de gok te wagen. Want misgaan kan toch haast niet? Nou, dat kan dus wel.
Ik ga mijn recensies voortaan op een andere manier indelen, met de categorieën passend bij de CAWPILE methode. Ik heb dit bij Eline gezien en ik denk dat mij dit gaat helpen om weer wat vrijer te kunnen recenseren. Nu voelen mijn recensies soms nogal strak aan en dat komt omdat ik voor Hebban recensies op een andere manier recenseer dan ik kan doen voor mijn eigen blog.
Lees verder
Afgelopen maand verscheen Rijk van vlees en vuur van Jennifer L. Armentrout. Dit is het tweede deel in de “Bloed en as” serie. In het Engels verscheen ongeveer tegelijkertijd het vierde deel in deze serie, The war of two queens. Omdat ik toch wel erg benieuwd werd naar de Nederlandse vertalingen van deze boeken, besloot ik deze toch te lezen. Ook al ben ik al veel verder in het verhaal. Kingdom of Flesh and Fire, de originele versie van Rijk van vlees en vuur, las ik al in 2020. Wat vind ik van dit boek nu ik het in het Nederlands heb herlezen?
Lees verder
In 2018 maakte ik voor het eerst kennis met de boeken van V. E. Schwab. Dit was de “Shades of Magic” serie. Daarnaast las ik ook ander werk van deze auteur, ook boeken die onder de naam Victoria Schwab waren gepubliceerd. Deze boeken zijn vooral bedoeld voor de wat jongere lezer. Met haar vorige boek, Het onzichtbare leven van Addie Larue, had ik wat moeite. Ik merkte dat ik toch iets begon te missen in haar boeken, het wist mij minder te boeien dan de flaptekst deed vermoeden. Met Gallant had ik ook wat opstartproblemen, want het boek sprak mij in eerste instantie niet aan. Toen ik de flaptekst las en er steeds meer hype rondom dit boek kwam, werd ik steeds nieuwsgieriger, tot ik op een gegeven moment besloot het gewoon een kans te geven. Is dit een goede keuze geweest?
Lees verder
Na twee jaar wachten was het dan eindelijk zo ver: het vervolg op Huis van Aarde & Bloed verscheen. Huis van Lucht & Adem is net zo’n dikke pil en ik kon niet wachten hierin te beginnen. Omdat Huis van Aarde & Bloed een coronaboek werd, moest ik het herlezen. Vooral het laatste deel van het verhaal was weggezakt, want dat las ik toen de ellende begon. Ik ben blij dat ik dit heb gedaan, want nu kwam ik direct weer lekker in het verhaal. En wat voor verhaal was het. Let op: deze recensie bevat spoilers van Huis van Aarde & Bloed.
lees verder