Recensie: Vijftig woorden voor regen van Asha Lemmie

Ik weet niet meer waar ik de Engelse versie Fifty words for rain heb gezien. Wel wist ik toen ik het zag dat ik het boek wilde lezen. Alleen, liever niet in het Engels. Dat hoefde gelukkig ook niet, want begin dit jaar verscheen Vijftig worrden voor regen in de vertaling van Jet Matla. Ik besloot het boek direct aan te schaffen – yay aanbieding – en het zo snel mogelijk te lezen.

Titel: Vijftig woorden voor regen
Auteur: Asha Lemmie
Vertaler: Jet Matla
Verschijningsdatum: 11 januari 2022
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Format: Ebook
Aantal pagina’s: 448
ISBN: 9789024595570
Genre: Historische fictie

Japan, 1948. Noriko wordt geboren in een vooraanstaande familie die gelieerd is aan de keizer. Maar Noriko komt voort uit een affaire tussen haar getrouwde moeder en haar Afro-Amerikaanse minnaar, en haar bestaan wordt ontkend. Op achtjarige leeftijd wordt ze achtergelaten bij haar zeer traditionele grootmoeder. Die sluit haar op en laat haar chemische baden nemen om haar huid te bleken. Wanneer Nori bij toeval haar halfbroer Akira leert kennen, lijkt de wereld een beetje open te gaan. Maar Nori’s grootmoeder zal alles doen om haar familie een schande te besparen en heeft een ultiem plan om van Nori af te komen… Vijftig woorden voor regen is een roman over identiteit, veerkracht en vrijheid, in het naoorlogse Japan. Voor de lezers van De bibliotheek van Parijs.

Doordat ik vaak recensies van boeken op zoek waarvan ik twijfel of deze bij mij passen, wist ik al dat Vijftig woorden voor regen goed werd ontvangen. Ik verwachtte alleen dat het een pittiger boek zou zijn in het Engels. Daarom besloot ik op de Nederlandse vertaling te wachten. Ik verwachtte eigenlijk weer een boek met twee tijdlijnen, zoals we historische romans de laatste tijd vaker zien. Dat is in dit boek niet het geval. Daarnaast verwachtte ik een goed leesbaar boek met een aangrijpende verhaallijn. Dit kwam wel uit.

De hoofdpersoon van deze roman is Noriko, ook wel Nori genoemd. Op haar achtste wordt ze door haar moeder achtergelaten bij haar grootmoeder omdat haar moeder niet maar voor haar kon – of wilde – zorgen. Noriko was in eerste instantie opgetogen dat ze naar haar oma mocht, maar dat duurt niet lang. Omdat ze is geboren uit een relatie tussen een Japanse vrouw en een man van Afrikaanse afkomst, is haar huid veel donkerder dan van de meeste Japanners. Bovendien waren haar ouders niet getrouwd. Hierdoor wordt ze gezien als een schandvlek op de familie die hoog in het aanzien van de keizer staat. Nori wordt opgesloten op de zolder en mag daar niet vanaf. Ook moet ze chemische baden nemen om haar huid te laten bleken. Nori laat het gelaten over zich heen komen, ze weet niet beter. Als haar halfbroer Akira arriveert, verandert dit. Ze merkt dat haar wereldje wel erg klein is en Nori wil deze grote wereld ontdekken. Gedurende het verhaal ontwikkelt ze zichzelf steeds meer en wordt ze steeds minder wereldvreemd. Naast Nori komen er ook andere personages aan het woord die stuk voor stuk hun rol spelen in het verhaal.

Asha Lemmie heeft ervoor gekozen om twee vertelvormen te gebruiken, namelijk de eerste persoon enkelvoud en de derde persoon enkelvoud. Het overgrote deel van het verhaal wordt verteld vanuit Nori. Hier is ervoor gekozen dit in de derde persoon enkelvoud te doen. De overige perspectieven worden verteld vanuit de ik-vorm. Hierdoor krijg je als lezer goed mee wat er in de hoofden van de personages omgaat en hoe zij over Nori en wat zij allemaal moet doorstaan denken. De afwisseling tussen de perspectieven en diens vertelvormen is wennen, maar wel interessant.

Zoals eerder gezegd verwachtte ik een goed leesbaar boek met een aangrijpende verhaallijn. Nou, die aangrijpende verhaallijn kreeg ik. Ik heb me meermaals boos gemaakt over hoe men Noriko behandelt. Het wordt in dit boek goed duidelijk hoe vol van het streven naar perfectie de Japanse cultuur zit en hoe belangrijk status is. Doordat Nori een donkerdere huidskleur heeft, wordt ze weggestopt en niet voor een volwaardig mens aangezien. Ze wordt behandeld als oud vel en men wil het liefst zo min mogelijk met haar te maken hebben. Hier speelt ook mee dat het tegenspreken van de machthebbers binnen de familie een regelrechte no go is. Kortom, als mensen anders over de behandeling van Nori dachten, mogen ze dat absoluut niet laten merken omdat ze dan de gevestige orde ondermijnen. Gelukkig lukt het Nori om haar benarde situatie een bijzondere wending te geven en ontwikkelt zij zich enorm gedurende het verhaal.

Al met al zijn mijn verwachtingen voor Vijftig woorden voor regen van Asha Lemmie uitgekomen. Het is dan wel geen boek met twee tijdlijnen, maar het verhaal liegt er niet om. Dit is het debuut van deze auteur en ik ben erg benieuwd naar wat voor boeken er nog zullen volgen.