Recensie: The Stolen Heir van Holly Black

Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik de “Elfhame” trilogie las. Ik las deze in het Engels, dus voor de vertalingen op de markt kwamen had ik deze boeken al uit. Ik vond deze serie leuk, maar De gevallen koning was toch wel het beste deel van deze trilogie. Een interessant personage was de kleine Oak, het halfbroertje van Jude en Taryn. Toen The Stolen Heir werd aangekondigd en ik ontdekte dat hij een van de hoofdpersonen is, werd ik direct nieuwsgierig. Inmiddels is hij bijna volwassen. Was dit boek het wachten waard?

Boek cover van The Stolen Heir van Holly Black
  • Titel: The Stolen Heir
  • Auteur: Holly Black
  • Verschijningsdatum: 3 januari 2023
  • Uitgeverij: Little, Brown Books for Young Readers
  • ISBN: 9780316592703
  • Aantal pagina’s: 356
  • Genre: Young Adult, Fantasy
A runaway queen. A reluctant prince. And a quest that may destroy them both. Eight years have passed since the Battle of the Serpent. But in the icy north, Lady Nore of the Court of Teeth has reclaimed the Ice Needle Citadel. There, she is using an ancient relic to create monsters of stick and snow who will do her bidding and exact her revenge. Suren, child queen of the Court of Teeth, and the one person with power over her mother, fled to the human world. There, she lives feral in the woods. Lonely, and still haunted by the merciless torments she endured in the Court of Teeth, she bides her time by releasing mortals from foolish bargains. She believes herself forgotten until the storm hag, Bogdana chases her through the night streets. Suren is saved by none other than Prince Oak, heir to Elfhame, to whom she was once promised in marriage and who she has resented for years. Now seventeen, Oak is charming, beautiful, and manipulative. He’s on a mission that will lead him into the north, and he wants Suren’s help. But if she agrees, it will mean guarding her heart against the boy she once knew and a prince she cannot trust, as well as confronting all the horrors she thought she left behind. #1 New York Times bestselling author Holly Black returns to the opulent world of Elfhame in the first book in a thrilling new duology, following Jude’s brother Oak, and the changeling queen, Suren.

Waardering: 2 uit 5.

Mijn verwachtingen voor dit boek waren best wel hooggespannen. Ik vond de “Elfhame” trilogie best leuk, maar Water vond ik echt vreselijk. In mijn recensie schreef ik toen wel al dat ik binnekort in The stolen Heir zou beginnen en dat ik daar naar uitkeek. Helaas zijn mijn verwachtingen absoluut niet waargemaakt.

Wat ik allereerst merkte was dat ik mij totaal niets meer kon herinneren van de gebeurtenissen in De verbannen koningin. Zo kon ik me echt niet meer voor de geest halen wie Lady Noren is en wat zij heeft gedaan en kan ik mij die veldslag ook amper nog herinneren. Hierdoor lukte het mij niet om in het verhaal te komen. Ik bleef mij maar ergeren aan mijn verwarring en aan het feit dat ik geen idee had wat er werd bedoeld met bepaalde gebeurtenissen. Dit heeft mijn leesplezier enorm verpest.

De schrijfstijl is op zich prima. Deze leest, net als in de andere boeken van deze auteur, makkelijk. Het is geen bijzondere schrijfstijl, maar prima toegankelijk. Doordat ik dus niet in het verhaal kon komen pakte deze mij ook niet. Saskia Maarleveld is wel een goede voorlezer voor dit verhaal, maar ook dit hielp mij weinig. Zelfs het ebook hielp niet, hoewel ik er toen wel makkelijker doorheen las.

Het verhaal kwam niet bij me binnen, de personages konden mij ook niet echt boeien. Oak en Ren zijn geen leuke personages. Wat mij ook enorm irriteert is het feit dat er geen samenvatting wordt gegeven van de gebeurtenissen uit de vorige serie, zo wordt je verplicht deze eerst gelezen te hebben. Je kunt echt niet zomaar in deze wereld duiken door met dit boek te beginnen.

Al met al vond ik The Stolen Heir van Holly Black een dikke vette tegenvaller. Dit lag aan zowat alle elementen van het verhaal, maar het feit dat ik me niets meer kon herinneren van De verbannen koningin heeft mij voornamelijk parten gespeeld. Als het niet voor een buddyread was, had ik het boek niet uitgelezen. Ik beveel het herlezen van de “Elfhame” trilogie van harte aan voor je in dit verhaal begint. Ik moet dit ook doen en dan probeer ik het misschien opnieuw. Dit staat alleen niet hoog op mijn prioriteitenlijstje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit: