Toen in 2020 Het instituut verscheen, was dit mijn eerste kennismaking met Stephen King. Deze kennismaking beviel goed en was voor mij reden om een jaar later zijn boek Later te lezen. Deze vond ik wat minder. Bezeten stad vond ik daarentegen weer erg goed, tot die veel te lange epiloog dan. Nu was het tijd voor zijn nieuwste boek, Fairy Tale. Ik weet niet wat het is, maar al vanaf het moment dat ik dit boek tegen kwam trok het mijn aandacht. Hierdoor besloot ik het vrij snel na aankoop te lezen.
Titel: Fairy Tale
Auteur: Stephen King
Verschijningsdatum: 6 september 2022
Uitgever: Boekerij
Aantal pagina’s: 590
ISBN: 9789022596609
Genre: Fantasy
Charlie Reade ziet eruit als een doorsnee scholier. Hij is goed in honkbal en voetbal, en is een prima student. Maar hij draagt een zware last. Zijn moeder kwam om bij een auto-ongeluk toen hij tien was, en door het verdriet greep zijn vader naar de fles. Charlie leerde al op jonge leeftijd hoe hij voor zichzelf en voor zijn vader moest zorgen. Dan, wanneer Charlie zeventien is, ontmoet hij een hond genaamd Radar en zijn baas, Howard Bowditch, een kluizenaar in een groot huis op de top van een grote heuvel, met een afgesloten schuur in de achtertuin. Soms komen er vreemde geluiden uit die schuur. Charlie begint klusjes te doen voor Mr. Bowditch en verliest zijn hart aan Radar. Als Bowditch sterft, laat hij Charlie een cassettebandje na met een verhaal zo absurd, dat niemand het ooit zou geloven. Wat Bowditch weet en zijn hele leven lang geheim heeft gehouden, is dat in de schuur een poort naar een andere wereld verborgen zit.
Dit boek vertelt het verhaal van de doodgewone tiener Charlie. Of nou ja, doodgewoon… Op jonge leeftijd kwam zijn moeder om bij een auto-ongeluk waarna zijn vader naar de fles greep en een alcoholverslaving ontwikkelde. Charlie probeerde zo goed en zo kwaad als het ging om voor zichzelf en zijn vader te zorgen. Nu zijn vader weer nuchter is, kan Charlie eindelijk een gewone tiener zijn. Als hij op een dag van school naar huis fietst, hoort hij bij dat mysterieuze huis op de heuvel een hond blaffen en janken en iemand om hulp roepen. De oude bewoner, Howard Bowditch, blijkt van de ladder te zijn gevallen terwijl hij het dak repareerde. Bowditch moet naar het ziekenhuis en Charlie biedt aan hem te helpen en zolang de hond, Radar, te verzorgen. Door een gecompliceerde beenbreuk moet ook meneer Bowditch worden verzorgd, iets dat Charlie ook op zich neemt. Als Howard Bowditch plotseling toch nog komt te overlijden ontdekt Charlie een heleboel geheimen, waaronder een geheim luik in de schuur. Deze deur leidt naar Empis, een andere wereld. Nieuwsgierig als hij is, besluit Charlie een kijkje te nemen. Hier moet ook een remedie zijn voor Radar die alsmaar zieker wordt. Charlie wil haar niet kwijt. Eenmaal in Empis blijkt er veel meer aan de hand te zijn en Charlie komt in een groot avontuur terecht. Zal het lukken om Radar en hemzelf hier levend uit te krijgen?
Vooraf wist ik niet goed wat ik van deze klepper kon verwachten. Met z’n 590 pagina’s is Fairy Tale een behoorlijk intimiderend boek. King staat bekend om zijn oog voor detail en die details schrijft hij ook allemaal op. Hierdoor was ik bang dat het boek mij niet zou kunnen boeien, want details zijn goed, maar te veel niet. Nou, ik had het mis.
Om te beginnen is de wereld die King heeft gecreëerd erg rijk. Hij heeft deze wereld zodanig beschreven dat het niet moeilijk is om deze voor je te zien. Dit begint al in het eerste deel van het verhaal, dat zich gewoon in onze wereld afspeelt. Het rommelige en afgeleefde huis van Howard Bowditch zie je zo voor je. Door de beeldende schrijfstijl en ondanks de vele details weet de auteur de lezer direct mee te nemen in dit merkwaardige verhaal. Vanaf de eerste pagina zat ik er al in, ook al bestaat ongeveer het eerste kwart voornamelijk uit een introductie over hoe Charlie en meneer Bowditch elkaar leren kennen en hoe Charlie zijn huis repareert en meneer Bowditch verzorgd. Na het overlijden van meneer Bowditch wordt het verhaal alleen maar interessanter, want dan gaat Charlie pas op onderzoek uit. Als lezer wordt je meegenomen naar Empis en het avontuur waar Charlie in wordt geworpen. Ook dit zie je levendig voor je. De mensen die door de ziekte “het Grijs” ledematen zijn verloren of bepaalde zintuigen niet meer kunnen gebruiken worden tot in detail beschreven. Dit is soms best goor, maar het gaat niet te diep. Daarnaast heeft Empis een eigen taal en manier van communiceren die ook goed uitgedacht zijn.
Zoals hierboven al gezegd, is Empis getroffen door een vloek waardoor veel van de inwoners gehandicapt zijn. Ondanks dat proberen ze het maximale uit het leven te halen. Dit steekt de auteur niet onder stoelen of banken. Ook zijn er mensen die nog niet getroffen zijn door “het Grijs”, waaronder Charlie. Zij blijken een belangrijke rol te spelen in het verhaal. Zij kunnen dit alles voor eens en altijd beëindigen. Charlie is de belangrijkste van hen allemaal, zonder dat hij dat zelf weet. In eerste instantie verzet hij zich hiertegen, maar gaandeweg accepteert hij zijn positie en alles wat daarbij komt kijken. De personages in dit verhaal zijn goed uitgewerkt, hun moeilijkheden in kluis.
King heeft een manier van vertellen die je vanaf de eerste pagina direct in het verhaal zuigt. Vooral bij Fairy Tale valt mij dit op. Ik was direct geïntrigeerd en kon het boek moeilijk wegleggen. Naast de personages en de wereld is ook de plot goed uitgebouwd. Ondanks dat sommige dingen best heftig waren, viel het horror gehalte heel erg mee. Dit boek is eerder fantasy. De wereld die te bereiken is via een geheim luik in de schuur geeft wel een beetje Narnia vibes, maar dit boek is echt voor volwassenen. Ondanks dat ik van tevoren een beetje tegen dit boek op zag, heb ik een positieve leeservaring gehad. Fairy Tale van Stephen King is alle lovende woorden zeker waard.
2 reacties