Voor Hebban mocht ik De comeback van Tommy Roos van de Zweedse auteur Cecilia Klang recenseren. Dit is het eerste deel in een gepland drieluik over de vijftigjarige Tommy Roos wiens rustige leventje volledig overhoop wordt gegooid. Zelf zou ik dit boek nooit hebben opgepakt, vandaar dat ik het wel een interessante uitdaging vond om het te recenseren. Misschien zou ik, ondanks dat ik een beetje uit mijn comfort zone werd getrokken, een boek vinden dat mij wel zou bevallen. Is dat ook gelukt?
Titel: De comeback van Tommy Roos
Auteur: Cecilia Klang
Vertaler: Bianca Cornelissen
Serie: Tommy Roos #1
Verschijningsdatum: 12 januari 2023
Uitgever: Luitingh Sijthoff
ISBN: 9789021030777
Aantal pagina’s: 320
Genre: Feelgood
Wanneer Tommy Roos op zijn vijftigste verjaardag in zijn halflege huiskamer zit, beseft hij dat hij het dieptepunt heeft bereikt. Waar hij vroeger nog de veelbelovende rockster was, ligt hij nu in scheiding met zijn jeugdliefde Martina, dreigt de fabriek waar hij werkt te verhuizen naar Estland en kijken zijn kinderen niet meer naar hem om. Wie is hij, zonder zijn vrouw, zonder zijn werk? Met frisse tegenzin gaat Tommy op zoek naar zichzelf, geholpen door zijn beste vriend en een excentrieke voormalige operazangeres.
Voor ik begon met lezen had ik al een beetje mijn twijfels of dit boek volledig bij mij zou passen. Om eerlijk te zijn werden deze twijfels alleen maar versterkt toen ik het boek daadwerkelijk oppakte. Zelf ben ik 31, hoofdpersoon Tommy is 50. Vroeger was hij een succesvolle rockster, dat is hij nu allang niet meer. Zijn vrouw Martina kondigt na aan jarenlang ogenschijnlijk gelukkig huwelijk aan van hem te willen scheiden. Tot overmaat van ramp dreigt de fabriek waar hij werkt de deuren te moeten sluiten om naar Estland te verhuizen. Dat laatste is niet alleen een aderlating voor Tommy, maar voor het hele stadje Forzhammar. Het merendeel van de plaatselijke bevolking werkt in deze fabriek waardoor de economie van dit stadje ervan afhankelijk is geworden. Wat moet Tommy nou en wie is hij nou zonder zijn vrouw, werk en zijn kinderen die amper nog naar hem omkijken? Tegen wil en dank gaat hij de confrontatie met zichzelf en zijn leven aan, maar dit doet hij niet alleen. Hij krijgt hierbij hulp van zijn beste vriend en een voormalige operazangeres die nogal excentriek is. Lukt het Tommy om zijn leven weer op de rit te krijgen?
Al snel merkte ik dat ik mij totaal niet kan inleven met Tommy en zijn situatie. Natuurlijk is het allemaal botte pech, maar dat het allemaal tegelijk gebeurt is gewoon té toevallig. Ik merkte dat de generatiekloof mij hierin parten speelt. Ik heb nog helemaal niets meegemaakt van wat Klang in dit boek allemaal beschrijft. Bij wijze van spreken kom ik pas net kijken. Hierdoor was het voor mij erg lastig om mee te voelen met Tommy. Lezers die ouder zijn dan ik, hebben hier waarschijnlijk minder moeite mee. Zeker als je van dezelfde generatie als Tommy bent. Ondanks dat ik me niet met hem kan identificeren is Tommy wel een goed uitgewerkt personage. Niet bijster boeiend, maar dat is niet per se erg. De andere personages hebben eenzelfde soort uitwerking. Operazangeres Gunnel Aurel in het bijzonder, al slaat zij van excentriek door naar ongeloofwaardig. Dit gebeurt in de tweede helft van het boek en toen begon ze me de keel uit te hangen. Het wordt duidelijk dat haar manier van doen ergens vandaan komt, maar de plotselinge ommezwaai is te ongeloofwaardig. Wellicht krijgt dit meer achtergrond in de volgende twee boeken in dit drieluik.
Ondanks dat ik niets met de personages heb, is de schrijfstijl wel prettig. Je leest vlot door het boek heen en dat is fijn, want er gebeurt erg weinig. Dit type verhaal, zo eentje dat rustig voortkabbelt, past bij het feelgood genre. Normaal heb ik er niet zo’n probleem mee, maar in dit boek wel. Waarschijnlijk heeft dit alles te maken met het niet kunnen inleven in de hoofdpersoon.
Zoals eerder aangegeven is de plot van deze roman erg mager. Het is allemaal toevallig en voorspelbaar. Het kabbelt voort en is daarom uitermate geschikt als je iets wilt lezen waarbij je niet na hoeft te denken.
De comeback van Tommy Roos van Cecilia Klang zou ik zelf nooit hebben opgepakt. Ik kreeg het als recensie exemplaar van Hebban en dat vond ik een interessante uitdaging. De generatiekloof tussen mij en hoofdpersoon Tommy heeft mijn leesplezier wel beïnvloedt. Ik had het gevoel helemaal niets met dit boek te kunnen omdat ik me niet met hem en zijn situatie kan identificeren. De schrijfstijl van dit voortkabbelende verhaal is wel fijn. Het is alleen niet helemaal mijn boek gebleken en ik zal de vervolgdelen denk ik ook niet snel oppakken.