In de zomer van 2021 las ik Shuggie Bain, het debuut van de Schotse auteur Douglas Stuart. Nadat ik even in dit boek moest komen, heeft het mij positief verrast. Toen dit jaar een nieuw boek van zijn hand verscheen en dit eveneens positieve recensies kreeg, werd ik erg nieuwsgierig. Het verhaal van Mungo beloofde weer net zo indrukwekkend te worden als dat van Shuggie.
Auteur: Laurie
Recensie: Dromen Van Jou van Dani Atkins
Ik was even bang dat het nooit meer zou gebeuren, een nieuw vertaald boek van Dani Atkins. We hebben er immers even op moeten wachten en het bleef best wel stil. Omdat ik van eerdere boeken van deze auteur heb genoten, was ik blij verrast toen Dromen van jou in 2021 alsnog verscheen. Ik nam me voor om dit boek snel te lezen, maar zoals wel vaker lukte dat niet. Tot nu. Was het weer net zo’n emotionele rollercoaster als Duet met jou en Zonder Mij? Het antwoord is volmondig ja.
Dit was | het derde kwartaal van 2022
2022 Loopt langzaam op zijn eind. December is de maand waarin veelvuldig wordt teruggeblikt op het afgelopen jaar. Wat is er dit jaar gebeurd, welke boeken zijn er gelezen enzovoorts. De komende weken neem ik jullie mee naar mijn 2022 en daar ben ik begin deze maand mee gestart.
Deze week: juli, augustus en september.
Recensie: De Dochter Van De Apotheker van Rebekka Eder
Ik recenseer ook boeken voor Hebban en daar mocht ik deze historische roman van Duitse roigine voor bespreken. De dochter van de apotheker is het eerste deel in “De Chocoladedynastie” en ik was hier erg benieuwd naar. Beviel dit boek mij goed?
Dit was | het tweede kwartaal van 2022
2022 Loopt langzaam op zijn eind. December is de maand waarin veelvuldig wordt teruggeblikt op het afgelopen jaar. Wat is er dit jaar gebeurd, welke boeken zijn er gelezen enzovoorts. De komende weken neem ik jullie mee naar mijn 2022 en daar ben ik vorige week mee gestart.
Deze week: april, mei en juni.
Dit was | het eerste kwartaal van 2022
2022 Loopt langzaam op zijn eind. December is de maand waarin veelvuldig wordt teruggeblikt op het afgelopen jaar. Wat is er dit jaar gebeurd, welke boeken zijn er gelezen enzovoorts. De komende weken neem ik jullie mee naar mijn 2022 en daar starten we vandaag mee.
In deze editie: januari tot en met maart.
Recensie: Carrie Soto Is Back van Taylor Jenkins Reid
Het was de zomer van 2018 en ik kwam een bepaald boek overal tegen. Dit boek was The Seven Husbands of Evelyn Hugo van Taylor Jenkins Reid. Ik begon met lezen en ik snapte de hype meteen, het boek werd één van mijn favoriete boeken allertijden. In hetzelfde universum zijn nog meer boeken geschreven: Daisy Jones and The Six en Malibu Rising. Recent is hier Carrie Soto Is Back aan toegevoegd. De naam van Carrie viel al in Malibu Rising, maar nu werd het tijd voor haar eigen verhaal.
Dit was | November 2022
December is al even onderweg, maar ik vond het toch nog tijd om november voor jullie samen te vatten. Eerlijk gezegd heb ik deze maand minder gelezen dan ik wilde. Tenminste, dat gevoel heb ik. Ik heb sowieso minder geblogd dan ik zou willen, ik hoop dat ik daar binnenkort echt meer verandering in kan brengen. Waarom ik minder gelezen lijk te hebben dan ik hoopte en wilde? Ik had het gevoel dat veel boeken niet zo makkelijk gingen. Sowieso las ik wat dikke boeken waaronder IT van Stephen King en die heb ik nog steeds niet uit. Anyway, dit las ik in november wél.
Recensie: Anders dan je dacht van Elle Kennedy
Jaren geleden alweer las ik de “Off-Campus” serie van Elle Kennedy. Daarvoor leerde ik deze auteur kennen als onderdeel van het auteursduo Erin Watt en hun heerlijke “Royals” serie. Ook het solo werk van Kennedy bevielmij wel, maar het duurde even voor ik een nieuw boek oppakte. Ik merkte dat haar boeken volgens dezelfde formule werken en ik was een beetje huiverig dat het mij tegen zou gaan staan. Toen ik begon in Anders dan je dacht was ik bang dat mijn vrees gegrond zou zijn. Bleek dit inderdaad te kloppen?
Recensie: Zolang De Citroenbomen Bloeien van Zoulfa Katouh
Ergens in de zomer van 2022 werd het programma van YALFU, het YA Literatuurfestival in Utrecht, bekend gemaakt. Een van de aanwezige auteurs was Zoulfa Katouh. Ik kon er dit jaar niet bij zijn, maar deze voor mij – en vele anderen – nog onbekende auteur sprong er voor mij direct uit. De titel van haar debuutroman Zolang de citroenbomen bloeien wist mijn nieuwsgierigheid direct te wekken. Toen ik de flaptekst las was ik meteen om, een verhaal over de Syrische burgeroorlog lees je nog niet vaak. Gelukkig komen deze verhalen er steeds meer, want de beelden op tv laten slechts een klein stukje van deze rot oorlog zien.